Met groot vernuft bouwden technisch ingestelde mensen in de Tweede Wereldoorlog met schaarse middelen gebruiksvoorwerpen, die van groot nut waren.
Maar ook met eten moesten mensen creatief omgaan.
In 1944 werden voor de bouw van de Duitse Siegfriedlinie Nederlanders ingezet. Zij konden niet werken op het land en de aardappels lagen te rotten in de grond. Tegelijkertijd was er in het Westen van het land te weinig voedsel.
De geïnterviewde, de heer Kisjes (1920-2014) moest in dienst in 1939.
Hij was achtereenvolgens krijgsgevangene, boerenknecht en onderduiker.
Hij vertelt onder andere over de slechte behandeling op weg naar kamp Neubrandenburg