(Culturele) Discriminatie. Toen! En nu?
Vooroordelen en discriminatie kunnen zomaar leiden tot rassenhaat of vervolging. En zoals in nazi-Duitsland tot de Holocaust.
Wat kunnen wij daarvan leren?
Vooroordelen en discriminatie kunnen zomaar leiden tot rassenhaat of vervolging. En zoals in nazi-Duitsland tot de Holocaust.
Wat kunnen wij daarvan leren?
Tijdens de bezettingsjaren zijn er Nederlanders die vrijwillig met de Duitsers meewerken: collaborateurs. Collaborateurs steunen en helpen de nazi’s en keren zich daarmee tegen de Nederlandse overheid in ballingschap. Zij worden daarom in de volksmond ‘landverraders’ genoemd.
Er werden ook bunkers gebouwd voor de bezetter. Al dan niet vrijwillig.
Seyss-Inquart voorkwam dat Nederland na de bezetting werd leeggeroofd. De economie in Nederland draaide als nooit tevoren. Tegen welke prijs?
Met groot vernuft bouwden technisch ingestelde mensen in de Tweede Wereldoorlog met schaarse middelen gebruiksvoorwerpen, die van groot nut waren.
Maar ook met eten moesten mensen creatief omgaan.
Nederlanders die op illegale manier geallieerd gebied wisten te bereiken heetten vanaf 1941 Engelandvaarders. Een van hen, Rudi Hemmes, doet er verslag over. En er is een Engelandvaarders-museum in Noordwijk
In 6 jaar tijd was veteraan Arie Otto van Soest officier-waarnemer, bijna vlieger, marechaussee, krijgsgevangene en onderduiker.
De Nederlandse veteraan Ben de Jong (1920-2010) maakte van 1943 tot het einde van de oorlog deel uit van het Arbeitskommando in Deep aan de Oostzee dat bestond uit Joodse krijgsgevangenen. Het bestaan van een apart krijgsgevangenkamp voor Joodse militairen is vrijwel onbekend. De heer de Jong vertelt erover in de Interviewcollectie Nederlandse Veteranen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd veelvuldig verzet gepleegd tegen onvrijheid, maar niet iedereen kon dat opbrengen.
Hoe zinvol is het plegen van verzet?
Was er ook verzet in Duitsland tijdens WO2?
In de tijden van schaarste voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog moesten levensmiddelen eerlijk worden verdeeld. Dat lukte niet altijd, zoals in de ‘hongerwinter’ van 1944 op 1945.